Translate original post with Google Translate
Wraz z żoną otworzyliśmy sklepik internetowy stepstick.pl
W sklepiku można kupić na razie stepsticki – sterowniki silników krokowych i płytki grzejne do stolików drukarek 3D.
Nasze wyroby produkowane są całkowicie w Polsce i zdobyły sobie renomę najlepszych na rynku!
Translate original post with Google Translate
Mam już złożone i przetestowane kilkanaście sztuk USBJoy – przejściówki pozwalającej podłączyć joystick od Atari, Commodore, Sega, SSM do komputera typu PC i grać na emulatorach.
Nie wymaga sterowników, jest zminiaturyzowany i mieści się we wtyczce DB9.
Zeszło trochę dłużej, bo chciałem obsłużyć więcej joysticków – na tapetę trafił joystick od atari 7800 dwuprzyciskowy. Działa rewelacyjnie, co cieszy, ponieważ ten joystick jest jednym z precyzyjniejszych, co przydaje się do pikslowania.
Proszę się deklarować poprzez formularz kontaktowy.
W formularzu proszę podać ilość sztuk, prawidłowy adres email, adres wysyłki.
Cena to 55 zł z wysyłką poleconą za sztukę, 95 za 2 sztuki.
Wysyłka w kolejności wpłat.
Translate original post with Google Translate
USBJoy
Niektórzy uwielbiają stare gry na ośmiobitowych komputerach.
Niektórzy mają dość grania przy pomocy klawiatury na emulatorze.
Niektórzy czuli dreszczyk grając przy pomocy ulubionego dżojstika, niestety niekompatybilnego z dzisiejszymi komputerami osobistymi.
Oto rozwiązanie: interfejs pozwalający podłączyć dowolny dżojstik od:
– Atari (lub kompatybilny) z 1 przyciskiem (C64, Amiga)
– dwuprzyciskowe manetki, takie jak Sega master system
– manetki Genesis, 3 oraz 6 przyciskowe
– Sega multi-tap (Team Player) dla Genesis
– NES oraz Boomerang B501, Boomerang B503 (nowy wsad od 22 maja 2015, można zrobić upgrade wcześniej zakupionego USBJoy v2, czyli z zieloną płytką w środku, wyprodukowane po maju 2014) do dzisiejszego komputera osobistego wyposażonego w interfejs USB, w tym także do TheC64 (Mini/Maxi) i Amiga500 Mini!
Po więcej informacji szczegółowych oraz dyczących firmware zapraszam do strony produktu:
USBJoy: Atari, C=64, Amiga oraz NES Joystick USB adapter
Ostatnio pisałem coś o tym, że lubię miniaturyzować.
Zaprojektowanie płytki drukowanej mieszczącej się w obudowie wtyczki d-sub9 to jest to!
W środku obudowy mikrokontroler Atmega8, kwarc 12 MHz, 4 rezystory, 2 kondensatory 22pf, 1 kondensator 10uf w obudowie 1206(!)
Na ostatnim party komputerów Atari w Gdańsku SillyVenture 2k10 zeszło na pniu 10 sztuk interfejsów:)
Interfejs nie potrzebuje żadnych sterowników – zgłasza się jako standardowe urządzenie HID.
Działa pod MacOsX, Linux, Windows.
Autorem oprogramowania (lic. GPL) jest Raphaël Assénat. Schemat (szumnie zwany) to podłączenie portu B do wejść joysticka oraz schemat adaptacyjny rozwiązania v-usb.
Jedyna zmiana w firmware to zmiana kolejności nóżek – aby łatwiej było prowadzić ścieżki.
Wersja firmware interfejsu: 1.7 + patch (po zaprogramowaniu Atmegi oryginalnym wsadem zamienione będą kierunki dżojstika).
Jeśli chcesz, możesz zakupić taki interfejs. W tym celu skontaktuj się ze mną.
Oto prototypowe płytki robione techniką żelazkową. :) Aktualne są produkowane w firmie Laskar.
Płytka od góry
Płytka opd spodem
Płytka z naniesioną pastą lutowniczą
Ułożone elementy
Po lutowaniu na żelazku (bawełna)
I już w obudowie
Translate original post with Google Translate
Tak! Kiedyś myślałem, że to jest awykonalne dla przeciętnego człowieka! Ale – przyszło zamówienie i co, ja nie zrobię? Mój pierwszy komercyjny projekt już wdrażany w polskich szkołach!
Kamera WIT
Tablica interaktywna WIT dostępna w sprzedaży w firmie w2m. Firma ta jest zleceniodawcą na to urządzenie i support.
Projekt całkowicie opracowany i oprogramowany przeze mnie. Kamera podłączana jest do portu USB i przesyła pozycję diody IR do odpowiedniej aplikacji pracującej pod systemem Windows (na razie). Aplikacja ta przetwarza współrzędne przesyłane przez kamerę na współrzędne ekranu, i przesuwa kursor po ekranie (niezbędny jest rzutnik, który ten kursor na ekranie wyświetli :)
Podstawowe dane techniczne:
zasięg widzialności punktu – do 5m
kąt widzenia – ok 32 stopni (w poziomie)
prędkość śledzenia – 90HZ
Tablicy można używać jak myszki jednoprzyciskowej, albo, przy pomocy odpowiedniej aplikacji jako pióra do rysowania, zakreślania i oznaczania elementów widzialnego obrazu (np. prezentacji)
Oprogramowanie zajęło nieco ponad miesiąc, przetestowałem wiele algorytmów wykrywania punktu. Problem jest taki, że większość czasu urządzenie pracuje na granicy szumów. A wymagania są spore …
Samo urządzenie w sobie to kilka elementów: mikrokontroler atmega32, czujnik obrazu oraz konwerter serial<>USB.
Urządzenie ma możliwość upgrade firmware, firmware jest zaszyfrowane podwójnym kluczem, a procesor zabezpieczony przed niepowołanym dostępem.
Translate original post with Google Translate
Lubię miniaturyzować. Potrzebny był mi konwerter serial<>usb. FTDI. FT232RL. Płytka 28x18mm. Metoda wytworzenia płytki: termotransferowa.
Usb Serial Converter
Usb Serial Converter PCB
Translate original post with Google Translate
Do montowania prototypów dotychczas używałem płytek uniwersalnych, w które wlutowywane były potrzebne mi elementy. Jednak często najlepszym (najszybszym) podejściem jest montaż na płytce stykowej.
Zalety:
przy dobrej organizacji warsztatu – b łyskawicznie można przetestować interesujące rozwiązania
Wady
po jakimś czasie zmontowany układ może (duże prawdopodobieństwo) przestać działać. Po prostu połączenia różnych metali przestają przewodzić prąd.
Płytki nie są najtańsze, jednak są wielokrotnego użytku.
Organizacja warsztatu.
Jako, że jestem zwolennikiem montażu powierzchniowego (nie chce mi się wiercić dziur), mam lekki problem. Na szczęście mam kilka procesorów w wersji DIP, oraz na warszawskiej giełdzie na Bielanach kupiłem kilka paczek z różnistymi elementami po 2 zł paczka. W paczce na oko ok. kilka tysięcy diod, dławików, rezystorów. Rezystory takie do zastosowań cyfrowych, bo o niskich wartościach.
Po drugie, należy zaopatrzyć się w kilka metrów skrętki – drutu, oraz dobry ściągacz izolacji. Takie druciki (o średnicy 0.5 mm) są IDEALNE do łączenia punktów, przy czym są różnokolorowe :) .
Po trzecie, zrobiłem sobie takie terminale do SPI, z jednej strony wtyczka, z drugiej opisane druciki, aby łatwo było programować procesor.
Do takich płytek stykowych dobrze pasują (trochę się rozpychają, ale to nieszkodzi) goldpiny. Mam kilka modułów (usb na FT232RL, LCD telefonów nokii, siemensa, gniazdka różnego rodzaju), które wtykam w płytkę i już.
Pozostaje kwestia zasilania – podłączam zasilacz laboratoryjny 0-15V (ustawiony na 5V :) ) lub 4 paluszki – akumulatorki – wtedy jest ciszej, bo akumulatorki nie mają wentylatorka. Paluszki mam umieszczone w koszyczku na baterie.
To mniej więcej cały mój warsztat.
Translate original post with Google Translate
Jesteśmy z żoną szczęśliwymi posiadaczami filtra do wody. Filtr jest w postaci oddzielnego kraniku, przez który woda sobie leci mniej więcej 2litry/minutę.
Nie mamy cierpliwości czekać na nalanie się np. 4 litrów wody, stąd pomysł na timerek, który – skalibrowany odpowiednio – odmierza zadaną ilość wody, poczynając piszczeć pod koniec. Zasilany bateryjnie, chodzi już pół roku. Zbudowany na podwójnym wyświetlaczu LED oraz AtTiny 2313. Pozwala na kalibrację, wybór kranika z wodą (do gotowania/ do picia, do picia leci wolniej, bo musi się namineralizować). Zawsze włączony, pracuje przez ogromą ilość czasu w trybie power down mikrokontrolera.
Timer - wodolej
Translate original post with Google Translate
Sterownik do ogrzewania w moim (i mojej żony) domu – prototyp powstał na płytce stykowej w jeden wieczór. Pozwalał na uruchamianie mikroprzyciskami poszczególnych obwodów na 1,2,3 lub 4 godziny.
Aktualna wersja jest zmontowana na płytce w technologii mieszanej: przewlekanej (terminale, mikrokontroler i darlingtony) oraz smd (rezystory i kondensatory) oraz umieszczona w obudowie na szynę din. Steruje 11 przekaźnikami umieszczonymi również na szynie din. Na razie zasilana jest z zewnętrznego zasilacza 5V.
Docelowo sterownik będzie wykonywał polecenia systemu nadzorującego, jednak przewidziany jest na działanie samodzielne w przypadku braku nadzorcy.
Sterownik Ogrzewania
Translate original post with Google Translate
Dnia 8 listopada 2007 roku stworzyyłem mój pierwszy tak skomplikowany projekt. Zawsze wiedziałem (tak, tak, to się wie!), że jestem w stanie nie tylko coś zaprogramować, ale też coś skonstruować.
I oto jest!
Pierwszy wolny (od wolności) interfejs adb2usb pozwalający podłączyć stare klawiatury makowe adb do niemal dowolnego komputera wyposażonego w złącze usb*. Projekt zainspirowany przez projekt kbdbabel.
Jest zupełnie używalna ( jako że cały ten tekst napisałem właśnie na Apple Extended Keyboard II. Używam jej od tego czasu z powodzeniem do dziś.
Układ składa się z dwóch części:
jedna (attiny13) odpowiada za dekodowanie protokołu adb i przesyłanie danych przez złącze szeregowe bez żadnej interpretacji (typowy konwerter adb na serial);
druga (atmega8) czyta dane przesyłane szeregowo, przetwarza kody klawiszy ze standardu adb na standard usb, po czym przesyła dane przez usb do komputera.
Nie ma możliwości przepełnienia łącza szeregowego – zaimplementowane jest sterowanie przepływem typu “można przesyłać!” – jeśli strona usb (atmega8) jest gotowa do pobierania i przetwarzania danych.
Buforowanie klawiszy odbywa się wewnętrznie w klawiaturze. Nie ma potrzeby powtórnej implementacji buforowania.
Co działa:
Wszystkie zwykłe klawisze, klawiatura jest przełączana do trybu “3” co oznacza odróżnianie lewych i prawych klawiszy funkcyjnych w klawiaturach obsługujących ten tryb (w pozostałych powinno działać rozpoznawanie lewych klawiszy funkcyjnych); tryb “3” jest włączany po chwilowej nieaktywności (np. po powtórnym podłączeniu klawiatury).
Klawisze funkcyjne: f13 – mute, f14 – volume down, f15 – volume up
Nie działają:
Klawisz Power, caps lock – bo w klawiaturze nie działa standardowo, oraz NIE CIERPIĘ caps lock (w pracy mam wydłubany, w mini macu zablokowany w systemie), budzenie klawiaturą – jest wyłączone (ale zaimplementowane), bo system myśli że zmieniono klawiaturę i przestawia ją tak, że ~ (tylda) nie działa.
Do zrobienia:
Oto:
Obrazki do druku są w rozdzielczości 300dpi.
Fuse bity dla attiny13: lfuse=0x7a, hfuse=0xff (domyślny)
Fuse bity dla atmega8: lfuse=0xdf, hfuse=0x99 (domyślny)
Schemat i płytkę zaprojektowałem tak, aby była kompatybilna z przyszłymi wersjami oprogramowania.
Jedyne co wydaje się niewykonalne na pierwszy rzut oka, to sterowanie diodami świecącymi w klawiaturze ze względu na brak połączenia zwrotnego do procesora attiny13. Jednak wydaje się, że jeśli to będzie konieczne, to jeden dodatkowy przewód do starej płytki załatwi sprawę, podczas, gdy w nowej będzie to uwzględnione.
Nie odpowiadam za jakiekolwiek uszkodzenia sprzętu wynikłe w wyniku montowania powyższego interfejsu! Ja swój zmontowałem i właśnie na nim piszę ten tekst – znaczy działa!
Na razie nie podaję kodów źródłowych; ukażą się wkrótce, po uporządkowaniu prototypowego kodu (który powstał na kolanie, “aby tylko działał”).
Czas tworzenia powyższego projektu od zera do momentu działania bez zarzutu – ok. 3 tygodni (etap pośredni – półdziałający prototyp zmontowany na jednym procesorze atmega8 gubiący bity ze względu na długą obsługę przerwań USB)
W projekcie użyłem doskonałej biblioteki avrusb do wyłącznie programowej obsługi usb. Ze względu na licencję jestem zobowiązany więc do umieszczenia kodu źródłowego.
Koszt części – ok. 15 zł – 5 piw!
*) – nie działa z FreeBSD 5.4 i prawdopodobnie z innymi wersjami. Testowany na Debianie, MacOS X, Windows XP, działa bez zarzutu.
|
|
|
||||||
|
|
Translate original post with Google Translate
Projekt DVD Plotter z dwóch padniętych nagrywarek DVD.
Pomysł zrobienia projektu pojawił się w wyniku rozważań, co możnaby zrobić z dwóch nagrywarek zakupionych na Allegro na części (nie było w nich lasera :(
Zamysł był taki: zbudować ploter wykorzystując wyłącznie mechaniczne elementy napędu. Nie znalazłem podobnego projektu (nie licząc projektu zrobionego w Lego Robotics(r))
Pomysł powstawał przez ok. 2 tygodnie (aby maksymalnie uprościć konstrukcję).
Wcielenie pomysłu – od rozpoczęcia prac do działającego prototypu plotera to ok. 5 godzin.
Przeróbka DVD1:
Przeróbka DVD2:
Reszta to elektronika na atmega8 – wbudowany jest tam zakodowany (1 wektor to 1 bajt: 1 bit penup/pendown, 3 bity wsp. x, 4 bity wsp. y) generator czcionek ploterowych(700 bajtów) obsługa dwóch silników krokowych, przy czym silnik obrotu talerza sterowany mikrokrokowo (dwukrotnie większa rozdzielczość w poziomie), algorytm Bresenhama rysowania linii.
Układ pobiera około 1 A przy pracy, 30 mA przy oczekiwaniu na wejście (atmega + klawiatura PS2), obsługa tejże klawiatury, oraz wyświetlacza LCD.
Polish
